با ورود به دنیای مدرن و پیدایش رشته ها، تنوع سبک های مختلف هنری، ظهور دیدگاه های جدید در بحث فلسفه هنر و مطرح شدن سوالات و موضوعات تازه، بدون شک مسائل مهم و قابل توجهی ذهن مخاطب امروز را در قبال هنر خوشنویسی و آثار خوشنویسی درگیر خواهد کرد که پاسخ به آنها نیازمند شناخت درست و دقیق این هنراست. به راستی که برای یافتن پاسخ های مناسب باید بدانیم که راجع به چه چیزی و با چه ویژگی هایی صحبت می کنیم. در دنیای هنر این خود اثر هنری است که بیشترین ارزش برای به دست دادن اطلاعات و شناخت لازم به مخاطب را دارد. هرگونه اظهار نظری پس از تماشای اثر هنری است که معنی پیدا می کند و قضاوت و بحث در مورد یک رشته هنری پس از مشاهده آثار مهم در طول تاریخ آن رشته ممکن خواهد شد. نمی توانیم به شناخت دقیق و درستی برسیم در صورتی که به اندازه کافی اثر قابل تأمل ندیده باشیم. برای این امر مهم، خوشبختانه تاریخ هنر خوشنویسی گنجینه ای عظیم از آثار ارزنده و ناب را پیش روی مخاطب خود قرار داده است.

هر پدیده ای تاریخی دارد و برای شناخت درست آن می بایست تاریخ آن را به خوبی واکاوی و بررسی نمود. از همین رو، هنرمند خوشنویس و مخاطب این هنر نیاز دارد که با تاریخ این هنر، تاریخ سازان آن و آثار هنری ایشان آشنا شود.

در بررسی و مطالعه تاریخ هنر ایران، بررسی تاریخ هنر خوشنویسی و پرداختن به آثار و احوال هنرمندان این رشته و آثار خلق شده توسط ایشان امری ضروری و ناگزیر است.

در طول تاریخ خوشنویسی، هنرمندان بسیاری هر یک به فراخور ذوق و قریحه، مهارت و توانمندی، شرایط و وقایع محیطی و …، قلم را در گوشه ای از گستره وسیع این هنر می راندند برخی کتابت، برخی سیاه مشق، برخی خطوط قدیم یا جدید و برخی فضاهای گرافیکی نوینی را در خوشنویسی ابداع کرده یا به کمال می رساندند و نسبت به پیشگامان، همعصران و آیندگان خوشنویسی زبانزد و صاحب سبک و شیوه می شدند.